Τα σκουλήκια είναι παράσιτα που ανήκουν στην ομάδα των ελμινθών. Υπάρχουν στο σώμα των θηλαστικών, των ψαριών και του ανθρώπου, τρέφονται με τον «ξενιστή», βλάπτουν τον οργανισμό μειώνοντας τη θρεπτική αξία των τροφών, αποβάλλοντας άχρηστα προϊόντα, μειώνοντας το ανοσοποιητικό και αυξάνοντας την ευαισθησία στα αλλεργιογόνα. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της καταπολέμησης των ελμινθιασών, η ανθρωπότητα έχει εφεύρει πολλές μεθόδους θεραπείας. Θεωρούμε την αποτελεσματικότητα αυτών των μεθόδων, το αποτέλεσμα της πρόληψης με τη μορφή τακτικής λήψης χαπιών για σκουλήκια και διαχωρίζουμε την αλήθεια από τη φαντασία.
Σκουλήκια: παράσιτα που είναι επιβλαβή για την υγεία
Αν και στη φύση υπάρχουν συμβιωτικά παράσιτα που υπάρχουν σε βάρος του ξενιστή, αλλά δεν επιφέρουν μόνο κακό, αλλά και όφελος στο κύριο σώμα, τα σκουλήκια είναι παράσιτα, των οποίων η παρουσία στο σώμα βλάπτει σημαντικά την υγεία. Όσον αφορά τον βαθμό βλάβης, οι ελμινθίαση συγκρίνονται με ασθένειες όπως η φυματίωση, η στεφανιαία νόσος και η χρόνια διάρροια.
Τα σκουλήκια είναι παράσιτα που, ακόμη και στο αρχικό στάδιο της ελμινθίασης, μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές στη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, ανοσία και αλλεργικές αντιδράσεις. Με την ανάπτυξη της νόσου, παρατηρείται αναιμία, ποικιλίες καταστάσεων ανεπάρκειας λόγω της κατανάλωσης θρεπτικών ουσιών, βιταμινών, μετάλλων από ελμίνθους, που εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα με τροφή.
Η ομάδα των σκουληκιών, παρασίτων, ελμινθών περιλαμβάνει στρογγυλά σκουλήκια, σκουλήκια, νηματώδεις, τοξοκάρες. Σε ό, τι αφορά την εξάπλωση των ελμινθιασών, συγκρίνονται με τις μολυσματικές ασθένειες, δεύτερη μετά τη γρίπη. Και η παρουσία ελμινθών στο σώμα στο πλαίσιο μιας οξείας μολυσματικής διαδικασίας μπορεί να περιπλέξει σημαντικά την ανάκτηση, να παρατείνει την ασθένεια.
Οι σοβαρές ελμινθίασες επηρεάζουν επίσης την αναπαραγωγική λειτουργία, μπορεί να είναι η αιτία της υπογονιμότητας, η γέννηση παιδιών με αναπτυξιακές δυσκολίες. Η εξάπλωση των σκουληκιών σε όλο το σώμα γίνεται η αιτία της αναπηρίας ενός ατόμου.
Ο επιπολασμός των ελμινθών εξηγείται συχνότερα από τη μη τήρηση των κανόνων υγιεινής («ασθένεια των βρώμικων χεριών»), την ποιότητα των συνθηκών διαβίωσης και τη ρύπανση των περιοχών γύρω από τις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, τόσο προσωπικές όσο και εμπορικές. Μη συμμόρφωση με τα υγειονομικά και υγιεινά πρότυπα: η επεξεργασία τροφίμων, χεριών, επιφανειών σε δημόσιους χώρους δημιουργεί στις κλιματολογικές μας συνθήκες ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αναπαραγωγή ελμινθών και τη μετάδοσή τους από τον έναν φορέα στον άλλο.
Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευαίσθητοι σε παρασιτικές ασθένειες λόγω της μειωμένης ανοσοποιητικής άμυνας. Τα παιδιά επίσης δεν έχουν ακόμη δημιουργήσει τη συνήθεια να πλένουν τα χέρια τους, αλλά υπάρχει το ένστικτο να εξετάζουν τα πάντα με το στόμα, καθώς και την ανάγκη να δαγκώνουν τα νύχια τους και να πιπιλίζουν τα δάχτυλά τους.
Μύθοι και πραγματικότητα: για τη θεραπεία και την πρόληψη της νόσου "ελμινθίαση"
Η ύπαρξη διαφόρων «οικιακών», εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας της ελμινθίασης, η ανθρωπότητα οφείλει στην άποψη ότι είναι «ντροπή» να επισκέπτεται έναν γιατρό με τέτοια διάγνωση. Επομένως, έχοντας μάθει για την παρουσία σκουληκιών από τα αποτελέσματα των δοκιμών ή υποπτευόμενοι την ελμινθίαση από μόνα τους από γενικά συμπτώματα, οι άνθρωποι συχνά προσπαθούν να αποφύγουν να συμβουλευτούν έναν ειδικό αγοράζοντας "χάπια για σκουλήκια" στα φαρμακεία ή καταφεύγοντας σε "λαϊκές" μεθόδους θεραπείας.
Η αυτοδιάγνωση βασίζεται συχνά σε ψευδείς ενδείξεις και οι προσπάθειες θεραπείας είναι επιβλαβείς για την υγεία. Ένας από τους συνηθισμένους μύθους λέει ότι ο νυχτερινός βρουξισμός, το τρίξιμο των δοντιών στο όνειρο, είναι αδιαμφισβήτητο σημάδι της παρουσίας σκουληκιών στο σώμα, παρασίτων που συμβάλλουν στον ανήσυχο ύπνο. Αυτή η έκδοση δεν έχει βρει καμία επιβεβαίωση κατά τη διάρκεια της επιστημονικής έρευνας, τις περισσότερες φορές η αιτία του βρουξισμού είναι το άγχος και οι δυσλειτουργίες του νευρικού συστήματος. Και το «να θεραπεύεσαι για σκουλήκια» σε αυτή την περίπτωση δεν έχει κανένα νόημα.
Ας δούμε μερικές από τις κοινές εναλλακτικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την ελμινθίαση.
Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας λαχανικών πλούσιων σε αρωματικές ουσίες: μαϊντανός, άνηθος, σέλινο, κόλιαντρο δεν έχει καμία επίδραση στους ελμίνθους και σε άλλες ομάδες παρασίτων που ζουν στο σώμα και στην επιφάνεια του σώματος. Με τον ίδιο τρόπο, οι έλμινθοι αδιαφορούν για τα λαχανικά, τα φρούτα, τα μούρα πορτοκαλιού, στα οποία πιστώνονται επίσης θεραπευτικές ιδιότητες. Η αυξημένη ποσότητα βιταμινών που παρέχεται με μεγάλες ποσότητες χόρτα ή κολοκύθα, ιπποφαές, καρότα, λωτούς μπορεί να βελτιώσει τη γενική κατάσταση για λίγο, αλλά να μην θεραπεύσει την ελμινθίαση. Αλλά η υπερβιταμίνωση και η δυσπεψία σε όσους αγαπούν αυτή τη μέθοδο θεραπείας είναι αρκετά συχνές. Για να μην αναφέρουμε την πιθανότητα πρόσθετης μόλυνσης όταν χρησιμοποιείτε κακώς πλυμένα βότανα: για να απαλλαγείτε από τα αυγά των σκουληκιών, τα χόρτα πρέπει να πλυθούν καλά αρκετές φορές πριν από το φαγητό.
Διάφοροι τύποι πλύσης εντέρου, εντερικοί κλύσματα με χυμό λεμονιού ή σκόρδου υπόσχονται άμεση ανακούφιση από τα παράσιτα. Ωστόσο, η κοιλότητα του λεπτού εντέρου, ο βιότοπος των ελμινθών, δεν είναι διαθέσιμη για κλύσματα και κούπες Esmarch. Οι συνέπειες μιας τέτοιας ψευδοεπιστημονικής μεθόδου δεν είναι μια θεραπεία για την ελμινθίαση, αλλά μια παραβίαση της εντερικής μικροχλωρίδας με τακτικά κλύσματα και, ως αποτέλεσμα, η διάβρωση της βλεννώδους επιφάνειας της κατά τη χρήση καυστικών χυμών.
Κίνδυνοι από αυτοσυνταγογραφούμενα δισκία για σκουλήκια
Εάν οι λαϊκές θεραπείες δεν βοηθήσουν, τότε είναι απαραίτητο να καταφύγετε σε φάρμακα. Τα δισκία για σκουλήκια, φάρμακα που θεραπεύουν τις ελμινθίασες, είναι αρκετά κοινά και πωλούνται ελεύθερα στα φαρμακεία.
Ωστόσο, αξίζει να θυμηθούμε ότι υπάρχει αρκετά μεγάλος αριθμός ελμινθιών και άλλων παρασιτών και, παρά την ύπαρξη φαρμάκων συνδυασμένης δράσης, δεν υπάρχει ένα μόνο «χάπι σκουληκιών». Για διαφορετικούς τύπους ελμινθών, παράγονται διαφορετικά φάρμακα.
Επιπλέον, τα φάρμακα για την ελμινθίαση είναι αρκετά τοξικά και έχουν μια σειρά από αντενδείξεις, τόσο από άποψη γενικής υγείας όσο και για ηλικιακές περιόδους ή φυσιολογικές καταστάσεις (κύηση σε διαφορετικές περιόδους). Η επιλογή ενός κατάλληλου φαρμάκου πραγματοποιείται από έναν ειδικό που λαμβάνει υπόψη όλους τους παράγοντες, τον βαθμό μόλυνσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται μια πορεία θεραπείας που να συνδυάζει πολλά φάρμακα, πρόσθετα φάρμακα για την υποστήριξη του σώματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας και την πρόληψη των πιο πιθανών επιπλοκών.
Η πρόληψη της ελμινθίασης με τη μορφή τακτικών αντιπαρασιτικών φαρμάκων, που ακολουθούν ορισμένοι άνθρωποι, ειδικά οι εκτροφείς κατοικίδιων ζώων, μπορεί να βλάψει περισσότερο από το αρχικό στάδιο της νόσου. Η δράση των ανθελμινθικών φαρμάκων βασίζεται στη δηλητηρίαση παρασίτων, αλλά είναι τοξικά για τον άνθρωπο και δεν πρέπει να λαμβάνονται «για κάθε περίπτωση, για πρόληψη».